Ανάμεσα στα στερεότυπα που ακολουθούν κάθε άνδρα που επιλέγει να πάει σε οίκο ανοχής και τις αναδυόμενες προκαταλήψεις γύρω από το προφίλ του, η μεγαλύτερη σημασία κρύβεται στην απάντηση που δίνει το ίδιο το αντρικό φύλο σε μία προσπάθεια να εξηγήσει στο BBC, τους λόγους για τους οποίους προτιμά να πληρώνει για να κάνει σεξ.
Η ιδέα ότι αρκετοί άνθρωποι τίθενται στην ουσία, προς πώληση δεν παύει να είναι ηθικά αμφιλεγόμενη. Οι κοπέλες που δουλεύουν σε οίκους ανοχής από την πλευρά τους, ισχυρίζονται ότι δεν πουλάνε τα κορμιά τους, αντίθετα βάζουν μία ενδεικτική τιμή ισάξια των ταλέντων και των ικανοτήτων τους, όπως κάθε άλλος εργαζόμενος. Εάν, όπως λένε οι ίδιες, το επάγγελμά τους ήταν κοινωνικά αποδεκτό, τα προβλήματα γύρω από τον χαρακτήρα των υπηρεσιών που προσφέρουν, θα είχαν σχεδόν εξαφανιστεί.
Στην ίδια άποψη φαίνεται πως έχουν καταλήξει και ο Fred με την Laura που είναι ζευγάρι εδώ και έξι χρόνια. Μόνο που η σχέση τους είναι διαφορετική από τις υπόλοιπες. Ο Fred πληρώνει την κοπέλα που πηγαίνει πολύ συχνά σπίτι του, για να μοιράζεται μαζί του καθημερινές στιγμές και το ίδιο κρεβάτι τα βράδια. Όπως αναφέρουν στο BBC, γνωρίστηκαν διαδικτυακά, ανταλλάσσοντας μερικά μηνύματα, μέχρι που εκείνος πρότεινε στη Laura να κοιμηθεί μαζί του σε ένα ξενοδοχείο.
Αυτό που ακολουθεί μετά την ερωτική συνεύρεση δύο αγνώστων δεν είναι πάντοτε το επιθυμητό Αυτό που ακολουθεί μετά την ερωτική συνεύρεση δύο αγνώστων δεν είναι πάντοτε το επιθυμητό Όπως λέει ο Fred, “Ήταν σαν πρώτο ραντεβού. Αρχίσαμε παράλληλα να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον”, ενώ η Laura προσθέτει πως “Γνωριζόμαστε πια τόσο καλά που ο Fred βάζει πια κατευθείαν, τα χρήματα στον τραπεζικό μου λογαριασμό πριν έρθω να τον επισκεφθώ”. Η απόφαση για τον ίδιο να προτιμήσει τη συνεύρεση με μία γυναίκα που γνώριζε πως εκδίδεται, προέκυψε, δεδομένου ότι ζει σε επαρχιακή πόλη και δεν έχει την ευκαιρία να κάνει γνωριμίες με νέα άτομα.
Οι γυναίκες που δουλεύουν ως ιερόδουλες θεωρούν ότι δεν πουλούν το κορμί τους, αντίθετα όπως κάθε εργαζόμενος βάζουν μία τιμή ισάξια των ταλέντων και των ικανοτήτων τους».
Η απόφαση να πληρώνει για να κάνει σεξ δεν άργησε να έρθει. Στην ουσία, όπως επισημαίνει, “δεν ήταν τόσο η ερωτική επαφή που με έσπρωξε εκεί, όσο η γυναικεία συντροφιά και εάν δεν βγαίνεις έξω για να κοινωνικοποιηθείς, είναι πολύ δύσκολο να έχεις μία γυναίκα δίπλα σου”. Η ιστορία του Robert είναι λίγο διαφορετική, χωρίς να απέχει πολύ. Παντρεμένος χρόνια, θεωρεί ότι ο γάμος του μπορεί να επιβιώσει μόνο, πληρώνοντας άλλες γυναίκες τα βράδια. “Η γυναίκα μου είναι μία εξαιρετική σύντροφος, σε όλα εκτός από την ερωτική συνεύρεση”.
Ξοδεύοντας όσο περισσότερα χρήματα γίνεται για να αγοράζει τον έρωτα, νιώθει δικαιωμένος καθώς, όπως ισχυρίζεται, έκανε ό,τι μπορούσε για να είναι πιστός, αλλά το προφανές ήταν αυτό που στο τέλος και έπραξε. Καθώς ο Robert βλέπει το να πληρώνει το σεξ ως την μόνη επιλογή που του διασφαλίζει την υγεία του γάμου του, ο τριαντάχρονος Graham το θεωρεί μία εύκολη λύση αποφυγής από κάθε περίπλοκο είδος συναισθηματικής επαφής.
Θεωρώντας αρχικά τον εαυτό του ως τον τύπο του άνδρα που δεν θα δεχόταν ποτέ να πληρώσει για να κοιμηθεί με μία γυναίκα στο ίδιο κρεβάτι, ένα σαββατοκύριακο στο Άμστερνταμ ήταν αρκετό για να του αλλάξει τον τρόπο αντίληψης. Περπατώντας ένα βράδυ με φίλους του, μία κοπέλα τους χαιρέτησε, αλλά δύο από τους άνδρες την προσπέρασαν υποτιμητικά. Εκείνη, πλησιάζοντας τον Graham, του είπε, “Θα έρθεις πάνω μαζί μου, έτσι δεν είναι;”. Εκείνος, χωρίς να βρίσκει τον λόγο για να μην πάει, απάντησε καταφατικά.
Όταν πληρώνεις μία γυναίκα, ίσως «αποφεύγεις τους σπαραξικάρδιους χωρισμούς»
Όταν πληρώνεις μία γυναίκα, ίσως «αποφεύγεις τους σπαραξικάρδιους χωρισμούς»
Η εμπειρία που απέκτησε μαζί της τον λίγο χρόνο που μοιράστηκαν, ήταν κατά τον ίδιο, “συναρπαστική, είχε κάτι από ρομαντισμό και οικειότητα, ήταν σαν να γεννήθηκε μέσα σε λίγα λεπτά μία κανονική σχέση”. Επαναφέροντας στο μυαλό του αναμνήσεις από προηγούμενες σχέσεις και σπαραξικάρδιους χωρισμούς, αναρωτιέται, σχεδόν συμφωνώντας με αυτά που σκέφτεται, “Ίσως, να μην χρειαζόμαστε τίποτε από όλα αυτά. Μπορούμε να πληρώνουμε για να ζούμε αυτές τις απίστευτες και γεμάτες αυθορμητισμό στιγμές, τα πάντα μέσα σε λιγότερο από μισή ώρα. Και αυτό απλά είναι μαγεία”.
Ένας ιδιαίτερα ντροπαλός άνδρας, ο Simon ποτέ δεν θεώρησε τη γνωριμία και την επαφή με γυναίκες εύκολη υπόθεση. Στα 29 του, αποφάσισε να χάσει την παρθενιά του, πληρώνοντας, ενώ όπως ο ίδιος λέει, επισκεπτόταν την ίδια γυναίκα εδώ και πολλά χρόνια, καθώς ένιωθε πιο άνετα και εξοικειωμένα μαζί της. “Εάν δεν την πλήρωνα, δεν θα ονειρευόταν να κάνει σεξ μαζί μου”. Από την παραπάνω συνειδητοποίηση ίσως προέκυψε ότι σταμάτησε ξαφνικά να πηγαίνει εκεί. “Προτιμώ μία γυναίκα να πλαγιάζει μαζί μου γιατί το θέλει, κι όχι για τα λεφτά”.
Από τους παραπάνω άνδρες που δέχτηκαν να μιλήσουν στο BBC, ο Fred παραδέχεται ότι είναι λίγο παραπάνω από ερωτευμένος με το κορίτσι που επισκέπτεται σταθερά το σπίτι του τόσα χρόνια. Παρότι δεν το παραδέχεται, ίσως και να τον πειράζει που η Laura βλέπει και άλλους πελάτες. Ο Graham μετά από εκείνη την επίσκεψη στο Άμστερνταμ, ήθελε να ξαναζήσει την εμπειρία. Η δεύτερη φορά που πλήρωσε ωστόσο, δεν ήταν ίδια με την πρώτη. Η κοπέλα έδειχνε “μελαγχολική”. Την τρίτη φορά, ήταν παγωμένη και βίαιη, και η ατμόσφαιρα στο δωμάτιο θύμιζε χειρουργική επέμβαση.
“Κατέβηκα τα σκαλιά, περπάτησα στους δρόμους του Άμστερνταμ όλη τη νύχτα. Όλη η λάμψη που είχα δει νωρίτερα, είχε χαθεί. Οτιδήποτε έμοιαζε πριν εξωτικό, τώρα ήταν βρόμικο”.
πηγή: pathfinder.gr
