Στα μέσα της δεκαετίας του 60 στην τότε ΕΣΣΔ σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα τραίνο το οποίο θα ήταν το γρηγορότερο της εποχής του αφού σύμφωνα με τα σχέδια των δημιουργών του θα ανέπτυσσε ταχύτητα 360 χ.α.ω. τόση όσο αναπτύσσουν σήμερα τα τραίνα τεχνολογίας maglev (ηλεκτρομαγνητικής ώθησης).
Δύο στροβιλοκινητήρες Ivchenko AI-25 μέγιστης ώσης 3.300 lb ο καθένας τοποθετημένοι στην κορυφή θα φρόντιζαν για την «εκτόξευσή» του στα 350+ χ.α.ω.
Στις δοκιμές που ακολούθησαν το συγκεκριμένο τραίνο έπιασε τα 250 χ.α.ω. αλλά γρήγορα το πρόγραμμα καταλήφθηκε καθώς η κατανάλωση των κινητήρων ήταν μεγάλη που έκανε το πρόγραμμα οικονομικά επιζήμιο.
